An de Aizelakkedeemie


|pag. 24|

An de Aizelakkedeemie
 
’t Is evegoed toch sund, vezellef, as dat je ’n verhaeltje
Of ’n gedichie skraive wille in je aige taeltje,
En ast’r den ’n wedstraid is niks prodesére kenne,
Omdat je za’k maer zegge van ’n aere regio benne!
 
’t Is evegoed toch sund, maer jae, je kennen-’t begraipe,
Ze ben’ hieró wat aers as in de Waerd of in de Zaipe:
V’ndeen is ”weg”, ’n poep hiet ”pruus”, en waize benne ”wiez’n” –
Enkeld de Urrekers laike nag ’n tikkie op Westfriese…
 
’t Is evegoed toch sund, maer hillegaer ôk ’n prambleempie
Dat je niet waite kenne an ’t Kamper akkedeempie;
Die kneuters ben’ d’r om de aige tael te propegére
En niet vanswege ’n immegrant te hore lammetére!
 
Dut raimpie is niet ’skreve om ’n potje te gaen peeuwe,
Of om pretèste teuge reeglemènte te gaen skreeuwe,
Maer enkeld om as Berregenees de Akkedeemiemense
’n Rizzeltaet van skofteg moôie spuitjes toe te wensel!

 
 

ZAILDER
Over de Aizel,
vaifentwinteg appril
negentientweiëntacheteg

 
 
 
 
Dit gedicht werd ons toegezonden naar aanleiding van onze literaire wedstrijd.
Het is geschreven in het dialekt van Bergen N.H. en kan dus, zoals Zailder zelf ook al opmerkt, niet voor een prijs in aanmerking komen. We vonden het echter zo’n aardige reaktie en zo’n leuk gedicht dat we het hier graag afdrukken.

Ph. Bloemhoff-de Bruijn

_________
Zeiler, F.D. (1982) An de Aizelakkedeemie. IJsselacademie, 5 (2), 24.

Category(s): Kampen

Comments are closed.